Diabetesa erangin dezaketen medikamentu batzuk

Paziente bati Osakidetzako asistentzia zentroan aknearen kontrako tratamendua aplikatuz, sendagileak bereziki kontrolatu beharreko Roucutan izeneko botika agindu zioten. Botikak odoletako glukosa dezente altxatu zion arren, pazienteaz arduratzen ziren fakultatiboek ez zioten tratamendua kendu, ezta dosia jaitsi ere. Azkenean, gaitz hark diabetesa eragin zion. Osakidetzaren aurkako auzia aurkeztu zuen, eta nozituriko kalte fisiko, psikologiko eta moralengatik 390.657 euroko indemnizazioa eskatu zuen. Probintzi Auzitegiak 60.101 euroko indemnizazioa baizik onetsi ez zuenez, bi alderdiek Espainiako Epaitegi Gorenera jo eta hark pazientearen eskakizuna berretsi egin zuen, 240.404 euroko indemnizazioa ordainaraziz. 

Epaiketan Osakidetzak argudiatu zuenez, botikaren eta diabetesaren arteko erlazioa bazenik ezin baiezta zitekeen, sendagile espezialista batzuen iritziz. Espainiako Epaitegi Gorenak, aldiz, 2004ko otsailaren 12an emaniko epaian, fakultatiboek behar bezalako prestutasunez jardun ez zutela hauteman zuen. Horiek horrela ere, farmazi enpresak berak Roucutan hartzeak diabetesa sor zezakeela adierazten zuen prospektuan.

Diabetesa duten haurrak eskolan

Aprobada una "Proposición no de Ley para mejorar la atención en el ámbito escolar a los niños y niñas con diabetes"
Otro paso más para la integración del niño con diabetes en la escuela El día 12 de febrero de 2009, la Fundación para la Diabetes tuvo un encuentro en el Congreso de los Diputados con las Portavoces Parlamentarias por el Grupo Socialista de Sanidad (Pilar Grande Pesquero) y Educación (Cándida Martínez López). En esta entrevista les trasladamos la problemática que sufren los niños con diabetes en los centros escolares de España, haciéndoles entrega de un dossier conteniendo los últimos estudios realizados en este campo por la Fundación para la Diabetes, así como iniciativas que desde esta organización y varias Asociaciones de Diabéticos están llevando a cabo en algunas Comunidades Autónomas para facilitar la integración escolar de los niños con diabetes. Ambas Diputadas mostraron una gran sensibilidad ante esta realidad que afecta a tantas familias en nuestro país, y se comprometieron, en primer lugar a trabajar para sacar adelante una proposición no de ley en la que se recogieran las medidas más apropiadas para la atención de los niños con problemas de salud en el ámbito escolar. Pues bien, catorce meses después, exactamente el día 28 de abril de este año, Cándida Martínez presentó en nombre del Grupo Parlamentario Socialista una “Proposición no de Ley para mejorar la atención en el ámbito escolar a los niños y niñas con diabetes y alergias a alimentos y al latex”, por la que "el Congreso de los Diputados insta al Gobierno a impulsar, en el seno de la Conferencia Sectorial de Educación y Sanidad y el Consejo Interterritorial del Sistema Nacional de Salud, las medidas necesarias que contribuyan a: Promover la elaboración de protocolos de actuación apropiados que favorezcan la correcta coordinación entre los centros de salud y los centros escolares para aquellos casos que lo requieran y que cuenten con la colaboración de las asociaciones de padres de niños con este tipo de patologías. Garantizar que los profesionales de la educación dispongan de una información y formación adecuada sobre cómo se manifiestan y afectan la diabetes y las alergias alimenticias y al látex a los niños en edad escolar. Poner a disposición de los centros escolares material didáctico específico sobre las mismas. Mejorar la atención e integración en la escuela de los niños diagnosticados de este tipo de patologías crónicas en todos sus espacios y actividades." Dicha proposición fue aprobada por unanimidad en la Cámara. Aunque en la Fundación somos conscientes de que esto no se va a traducir inmediatamente en solucionar toda la problemática existente en el ámbito escolar, si creemos que es un gran paso adelante, y una muestra de que hemos conseguido sensibilizar a nuestros gobernantes sobre una realidad que vivimos las personas con diabetes diariamente. A partir de aquí tenemos que seguir trabajando con tesón hasta que consigamos resultados concretos. Nos gustaría que ésta fuera una labor conjunta de la Fundación para la Diabetes con todas las Asociaciones de Diabéticos de España. En este sentido ya estamos colaborando en proyectos conjuntos con varias Asociaciones y Federaciones, tratando así de cumplir nuestra misión: mejorar la calidad de vida de las personas con diabetes en nuestro país.

Diabetesari buruzko bitxikeriak

• Iphoneko aplikazio bati esker odoleko glukosa maila neurtu daiteke, egunez eguneko jarraipen bat eramanez. Gero informazio hau zure medikuarekin elkarbanatu daiteke.
  
  
• Eginiko ikerketa batzuen arabera, lo faltak II.motako diabetea izateko probabilitatea handitzen du.
  
  
•  Ardoak, bere neurrian, odoleko glukosa maila mantentzen laguntzen du. Hori dela eta, medikuek kopa bat gomendatzen dute.
  
  
•  Glukosa maila neurtzen duten lenteak: glukosa aldaketekin lenteek bere kolorea aldatzen dute
  
  
• Aspaldiko garaietan, diabetesaren diagnostikoa egiteko, medikuek pazientearen pixa edaten zuten. Gozoa bazen, glukosa zuela erakusten zuen.
  
  
• Ozpin edalontzi batek oheratu baina lehen, odoleko glukosa maila jaisten laguntzen du.

Diabetesari buruzko datu interesgarriak

Area.

Area gure gorputzeko luma baten formako organo bat da. Urdailaren atzeko aldean dago kokatuta, heste meharraren hasiera eta barearekin lotuta. Bere luzera, 15 eta 20 cm bitartekoa da eta 85 gramoko pisua dauka, gutxi gora behera.

Organo horretan badagoz intsulina sortzen espezializatuta dagozen zelulez osotutako leku batzuk (“Islotes de Langerhans”). Zelula horiek (beta zelulak), intsulina gutxi edo ezer ez badute sortzen, agertzen da diabetes mellitus mota 1a.

Medikuak badagoz ikertzen ea posiblea den arearen transplantea egitea, gaixotasun hori osatzeko; baina oso gaitza da. Orain arte, transplantatuta gehienak hiltzen dira. Hamarretatik bakarrak irauten dau bizirik urtebete baino gehiago.

Diabetesari buruzko datu batzuk.

Munduko diabetikoen kopurua gutxi gora behera 200 milioikoa da eta % 80 ingurukoak mota 2koak dira. Kopuru horretatik erdiak ez dau ezagutzen bere gaixotasuna. India, Txina eta Estatu Batuak dira diabetiko gehien daukaten herrialdeak.

Europa mailan 32.000.000 diabetiko dagoz, Espainian 2.000.000, Bizkaian 60.000 eta gure herrian, Areatzan, 54.

Nahiz eta leku horietako kantitateak oso desberdinak izan, bakoitzeko biztanle kopurua kontutan hartuta mantentzen da, gutxi gora behera, proportzio berdina: % 3 eta 6 bitartekoa. Adibide moduan, Areatzan 1.034 biztanle dagoz eta, 54 diabetikoak, % 5,22 dira, edo Bizkaiko 60.000 diabetikoak, 1.200.000 biztanleen % 5a.

Leku guztietan mantentzen da ere mota bakoitzeko proportzioa, hau da, % 80-85 mota 2koak eta % 5-10 mota 1ekoak.

Gero eta diabetiko gehiago dagozenez, urte batzuetatik hona inportantzia gehiago ematen jako gaixotasun honi. Beste gauza batzuen artean, mundu osoan urtero ospatzen da diabetesaren eguna (azaroaren 14an). Horregaz lortu gure dena da, jendeak informazio gehiago edukitzea eta horrela diabetesa prebenitzeko ahal den guztia egitea.

Intsulina

Intsulina 1921ean izan zen aurkitua Sir Frederick Grant Bantingek eginiko ikerketa ezberdinen bidez. Diabetesari buruz interes handia erakutsi zuen eta beste hainbat ikertzailek, Shafer eta beste askok, eginiko lanak aztertu zituen, gaixotasunaren muina Langerhans isloteetan aurkitzen zela konturatu ziren, hauek askatzen zuten jariakinari intsulina deitu ziotelarik.
Eginiko esperimentu ezberdinek ere erakutsi zioten pankreas berri baten ezarpenak ez zuela eraginik izaten gaixoengan.

Banting eta bere laguntzaile zen Mc Leodek txakurretan egin zituzten beren ikerketak eta denbora oso gutxian intsulina deskubritu zuten.

Añadir leyenda

1923an Medikuntzan Nobel Saria jaso zuten
.
Informazio gehiago jasotzeko hemen aurki dezakezu:

http://www.iqb.es/d_mellitus/historia/historia05.htm

Tratamendua

Diabetesaren tratamenduaren oinarriak dieta egokia, kirol pixka bat egitea eta medikazio egokia dira. Hauen bidez odoleko glukosa maila balio normaletan. II. motako diabetesean, medikazioa batzuetan ez da beharrezkoa izaten baina beste kasuetan ezinbestekoak izaten dira insulinaren bidezko eta aho bidezko farmako hipogluzemianteen tratamenduak.


Aho bidezko farmako hipogluzemianteak : Kirola eginez eta dieta egoki baten bidez glukosaren oreka mantentzea lortzen ez duten pertsonetan erabiltzen dira. II. motakoa duten gaixoetan erabilgarriak dira, baina ez I. motako diabetea duten gaixoetan.

Intsulinaren bidezko tratamendua: Intsulina exogenoaren tratamendu hau ezinbestekoa da I. motako gaixotasuna dutenetan, pankreasak ez baitu sortzen. II. motako diabetesa duten pertsonetan ordea, tratamendu hau soilik, kirolaren eta dietaren bidez odoleko glukosa maila kontrolatzen ez bada emango da. Intsulina hau injektatu egiten da. Honen sarrera ahotikoa balitz digestio aparatuan suntsitua izango litzateke odolera iritsi baina lehenago. Egiten den kirol kopuruak eta dietaren egokitasunak erregulatuko du eman behar den intsulina kopurua.
Intsulina injektatzeko modu ezberdin bereizten dira.

                  Luma moduko injekzioak: Hauek luma itxura dute eta barnean intsulina kartutxoak. Kartutxo hauen edukina amaitzean berri bat jarriko da baina lumatxoa berrerabili daiteke.


                 Aldez aurretik kargaturiko injekzioak: Lumen antzekoak dira, soilik aldez aurretik kargaturik etortzen direla. Gainera intsulina amaiatzean jeringa osoa botatzen da. Gomendagarria da intsulina sabelean, besoetan eta izterretan sartzea. Lekurik azkarrena sabela izango da

Haurdunaldian zeharreko diabetesa

Nahiko ohikoa eta kontrolatu beharrekoa da emakume batzuek haurdunaldian pairatzen duten diabetesa. Gutxi gorabehera haur baten esperoan dauden emakumeen %4ak jasaten du gaixotasun hau.

Teoria ezberdinak daude gaixotasun honen sorrerari buruz, baina erabiliena edo entzunenaren arabera, plazentak askatzen dituen hormonek zelulak intsulinarekiko ez-sentikor bihurtzen ditu. Hori dela eta, amaren pankreasak intsulina ekoizten badu ere, ez du glukosa zeluletara sarraraziko. Ondorioz, odoleko glukosa  kontzentrazio horrek fetoarengan eragiten du, glukosak barrera plazentarioa zeharkatu eta fetoaren odolarekin nahasten baita.
Guzti honek emakumearengan hipertentsio arterialaren eragin dezake eta gero zesarea bat eragin dezake. Fetuan, pankreasak intsulina jariatzea ekar dezake eta horrek erditze momentuan haurraren glukosa maila baxua izatea eragin dezake. Gainera, probabilitate handiagoa izango lukete obesoak izan eta heldua egitean diabetesa pairatzeko

Arrisku gehiago dute haurdunaldian zeharreko diabetesa pairatzeko:

• Haurdunaldia baina lehenago edo haurdunaldian zehar gehiegizko pisua badute
• Amak 35 urte baina gehiago baditu
• Familian aurrekaririk badu amak
• Aurretiko haurdunaldietan diabetesa pairatu badu
• Aurretik erditutako haurrak 3,8kg baina gehiago pisatu badu
• Emakumea afro-asiarra, asiarra edota hispaniarra bada
  
  
  Haurdunaldian zeharreko diabetesa diagnostikatzeko, proba eta indize ezberdinak erabiltzen dira. Espainian, orain azalduriko hauek erabiltzen dira. Amari 100gr glukosa ematen zaizkio eta hiru orduren buruan, orduro glukosaren mailak neurtzen dira. Horrela ikusten da ea glukosa zeluletan sartzen den ala ez. Honako hauek dira  proba hauetan aurkitu behar ditugun balio normalak:
  
  
  
  
  1.  1. ordua igaro ondoren glukosa mailak 190mg/dl baino txikiagoa izan behar du
  2.  2. ordua igaro ondoren glukosa mailak 165mg/dl baino txikiagoa izan behar du
  3.  3. ordua igaro ondoren glukosa mailak 145mg/dl baino txikiagoa izan behar du